Imperium Terry

Ziemia
Planeta matka, ojczyzna, dom... Jakby nie nazwać tej pięknej niebiesko-zielonej kuli widocznej z kosmosu, nie jest ona już tym, czym była. Zgnilizna moralna zrobiła tu swoje. Na Ziemi rządzą gangi, przemoc i to co kiedyś nazywane było przez ludzi złem. Nie, nie oznacza to że cała planeta pogrążyła się w anarchii i wojnach ulicznych, aczkolwiek największe metropolie są teraz istnymi poligonami, na które boi się zapuszczać nawet Patrol. W miastach każdy dwunastolatek ma broń, każdy piętnastolatek ma na sumieniu czyjąś śmierć, a dwadzieścia pięć lat to średnia długość życia.
Mimo tych wszystkich niemożliwości, Ziemia nadal jest najsilniejszą z planet - brak surowców, zanieczyszczenia, wojny gangów... Nic nie zdołało osłabić potencjału militarnego i ekonomicznego tej planety. Na zawsze pozostanie ona matką i królową Układu Słonecznego.

Wenus
Wenus... piękna Wenus, Gwiazda Poranna, symbol piękna i kobiecości. Dziś jest jedną z kilku kolonii ludzi. Jest też ostoją moralności i praworządności. To tu, pod tytanowo- kwarcowymi kopułami mieszczą się całe miasta. Wszystko jest monitorowane, Patrol zna tu każdego człowieka, Astra nigdy nie ma problemów ze ściąganiem podatków, ORZ posiada tu liczącą się filie. Żyjący tu ludzie cenią sobie spokój i poszanowanie praw, należy o tym pamiętać.

Mars
Symbol siły starożytnych. Jego czerwona powierzchnia od wieków fascynowała ludzi. Gdy na początku lat 20-tych rozpoczęto proces terraformacji tej planety, nikt nie wierzył, że uda się to zakończyć przed kolejnym stuleciem. A jednak; gwałtowny skok technologiczny pozwolił nie tylko wytworzyć tam atmosferę, nie tylko roztopić biegunowe czapy lodowe i zapełnić dawno wyschłe oceany i koryta rzek, najważniejsze było to, iż udało się ponownie roztopić i wprawić w ruch obrotowy jądro tej planety. Dzięki tak powstałemu polu magnetycznemu grupie naukowców udało się umieścić „sztuczną osobliwość” w ścisłym jądrze planety i tym samym zapewnić jej taką samą grawitacje jaka występuje na Ziemi.
Planeta boga Wojny zapewniła przestrzeń życiową dla populacji ludzkiej równej populacji ziemskiej, w pewnym okresie uważano iż Mars jest najsilniejszą z planet (i księżyców) zamieszkiwanych przez ludzi. Z tego też powodu wybuchła I wojna międzyświatowa. W 2044 Mars, największa kolonia ludzkości, wypowiedział wojnę korporacjom, narodom, wszystkim.
Marsjanie jednak się przeliczyli, w ciągu zaledwie dwóch dni ziemskich na powierzchnię dawnej Czerwonej Planety zrzucono setki bomb magnetycznych typu M. Cała elektronika i technologia Marsa zostały zniszczone; w ciągu kolejnych kilku godzin pojmano i wywieziono z planety wszystkich naukowców, nauczycieli, inżynierów i resztę inteligencji. Ci, którzy przeżyli wojnę i których nie wysiedlono na Stacje Słoneczną pozostali na planecie, niezdolni do odbudowania swej potęgi i nauki - powrócili do stanu cywilizacyjnego znamionującego późny neolit.
Teraz już tylko statki wydobywcze Unii Azjatyckiej odwiedzają tą planetę - reszta ludzkości nie chce mieć nic wspólnego ze zdrajcami rodzaju ludzkiego.

Stacja Słoneczna
Największe osiągnięcie inżynieryjne ludzi, gigantyczna struktura w całości wykonana i sponsorowana przez Unie Azjatycką. W chwili obecnej zamieszkują ją psionici, naukowcy i inżynierowie ludzkości. Każdy wielki projekt zaczyna się właśnie tu, tu jest nadzorowany i tylko dzięki ludziom tu żyjącym jest w stanie zakończyć się powodzeniem.
Historia tego przybytku wiedzy jest niezwykle ciekawa, zwłaszcza jeśli wziąć pod uwagę jej rozmiary, jest odrobinę większa od księżyca. Oddana do użytku w 2043 roku, w 2044 została wprowadzona na orbitę około słoneczną (jest bliżej słońca niż Merkury). Przeniesienie tak wielkiego obiektu nie było łatwe, jednak konieczne - była to odpowiedź na próbę przejęcia stacji przez Marsjan pierwszego dnia wojny. W drugim dniu wojny Unia Azjatycka podjęła decyzję o przekazaniu stacji na potrzeby ludzkości w zamian za możliwość eksploatowania kopalni Marsa po jego pokonaniu. Z czasem zarząd stacji, z pełnym błogosławieństwem wszystkich korporacji, narodów, unii i ORZ ogłosiła się osobną kolonią.

Europa
Gdy w 2044 roku grupa archeologów amatorów i wyrzutków akademickich rozpoczęła prace archeologiczne poza pancernymi kopułami miast na Wenus, badania te budziły jedynie politowanie środowisk akademickich. Gdy jednak ludzie Ci odkryli starożytne artefakty, osiedla i wysypiska śmieci, przestano się z nich śmiać. Dziś ich imionami nazywa się największe instytuty i uniwersytety, zaś to, co odkryto dzięki nim przeszło najśmielsze marzenia naukowców. Gwiezdne mapy (umieszczone przez obcą inteligencje na ceramicznych naczyniach) pozwoliły zlokalizować bardzo ciekawe twory na Europie, księżycu Jowisza. Były to bąble powietrza ukryte pod grubą na wiele kilometrów lodową powierzchnią. Bąble były tak olbrzymie iż obejmowały swoim zasięgiem tereny, które na Ziemi odpowiadałyby kontynentom; w tychże bąblach odkryto coś jeszcze bardziej niesamowitego. Lądowy ekosystem! Nie tylko rośliny, zwierzęta, klimat (bąble są tak wielkie, iż posiadają nawet pogodę) czy nawet dające światło drobnoustroje żyjące tylko na styku powietrza i wody ale i inteligentnych tubylców. Ludzie natychmiast rozpoczęli kolonizację nowej enklawy życia w swym Układzie Słonecznym.
Tubylcy będący na podobnym poziomie cywilizacyjnym co prekolumbijscy Indianie zaakceptowali przybyszów i - w pewnych sprawach - weszli nawet w symbiozę. Koloniści zaprzestali używania mechanicznych pojazdów, które były mało efektowne w nowym terenie i powrócili do starych sprawdzonych koni, które szybko się adaptując dały początek nowej rasie, pożądanej zarówno przez  kolonistów jak i Europejczyków.
Co ciekawe, tubylcy rzeźbią figurki łudząco podobne do posągów z Wyspy Wielkanocnej. Zaraz po wylądowaniu okazało się też, że używają oni w piśmie języka zwanego na Ziemi „rongo-rongo”. Po wielu przeprawach kryptograficznych udało się w końcu stworzyć odpowiedni słownik i rozszyfrować tabliczki z Wyspy Wielkanocnej. Tak jak przewidywało wielu, mówiły one o „istotach z nieba”...

Okręg przemysłowy
Kilkanaście małych stacji i zterraformowanych asteroid w zewnętrznych pierścienia Saturna, na których mieszkają górnicy. Ci ludzie, niczym dawni traperzy i drwale Kanadyjscy są twardzi jak stal. Zajmują się regularną eksploatacją złóż minerałów znajdujących się w asteroidach tworzących pierścienie tego gazowego olbrzyma.
Często przylatują tam też prywatne statki należące do ich kapitanów, którzy odlatują, gdy tylko zapełnią luk swego statku.

Uran i Neptun
Dwa gazowe olbrzymy, które wykorzystuje się tylko w jednym celu, jako dźwignię grawitacyjną w dalekich, bezzałogowych podróżach kosmicznych.

Kalisto
To czwarty z największych księżyców Jowisza. Podobnie jak pozostałe cztery posiada pokłady wody jednak już wiele lat temu udowodniono, że pobieranie wody z Io i Ganimedesa jest niemożliwe a pobieranie wody z Europy całkowicie zniszczyłoby tamtejszą równowagę i bąble. Toteż jedyną alternatywą dla bogaczy stało się pobieranie nieskażonej wody właśnie z tego księżyca. Tutaj terroryści nie są w stanie jej zatruwać a z powodu braku mieszkańców i przemysłu nie trzeba się obawiać skażenia.
Ciekawostką jest, iż na powierzchni Kalisto znajduje się jedyna polarna baza naukowa ze stałą obsadą (niektórzy nazywają ją najmniejszą kolonią ludzką), a należy ona do Narodu Polskiego.

Księżyc
Naturalny satelita Ziemi i jej pierwsza kolonia w kosmosie stał się osiedlem dla bogaczy, polityków, a także zarządów korporacji i ORZ. Właśnie tam zapadają najważniejsze dla ludzkości decyzje, tu mają też swoje główne siedziby prawie wszystkie korporacje.

Pluton
Mała i nic nie znacząca planeta karłowata na obrzeżach Układu Słonecznego, tak wydawało się ludziom kiedyś. Jak się w rzeczywistości okazało, zarówno on jak i jego księżyc - Chronos są naznaczeni tunelami obcych w których, podobnie jak i Wenus, ukryte są małe statki transportowe zbudowane zapewne przez zaginioną cywilizację, której okruchy znajdowane są to tu to tam.